خبرسازی، شکایت‌سازی و تبلیغ‌سازی برای زخم‌کاری/ چه کسانی بازیگرانِ توقف واهی سریال‌ها هستند؟
تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۹۳۳۲۴
اگر همین‌طور پایِ تماشای سریال‌های خانگی بنشینیم این سریال‌ها با این محتوا، مخاطبی ندارند؛ اما گروهی با بازی رسانه‌ای می‌خواهند بیننده جذب کنند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روزگاری را می‌گذرانیم که دستِ مخاطب برای تماشای فیلم، سریال و برنامه، باز است. دیگر به هر طریقی نمی‌توان مخاطب را مجبور کرد که حتماً تلویزیون ببیند و یا در مدیوم‌های دیگر سریال و برنامه ایرانی را تماشا کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما احتمالاً این ترفندها به جایی نرسیده که اخیراً به دنبال بازی رسانه‌ای‌اند تا آثارشان دیده شود. بازی رسانه‌ای گاهی با افشای پشت پرده‌هایی ساختگی اتفاق می‌افتد و گاهی هم با توقف‌های ساختگی! زمانی با سریال "می‌خواهم زنده بمانم" دنبال این هدف‌اند تا توجه مخاطبین را به این سریال جلب کنند؛ تعطیلی و توقف در چند سال اخیر بسیار رونق پیدا کرده تا یک اثری روی پرده سینما و حالا در کارهای خانگی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. چون واقعاً کدام یک از این آثار ارزش دیدن دارند؟
"ملکه گدایان" که چند قسمتی از فصل دوم آن می‌گذرد؛ کاری که مخاطب به جز دیدنِ چند بازیگر چهره و رنگ و لعاب فریبنده، هیچ چیز دیگری نمی‌بیند. "دراکولا" مهران مدیری و "مردم معمولی" رامبد جوان هم که مخاطب را آزرده کرده است. برنامه‌های ترکیبی نمایش‌خانگی هم نتوانستند با استفاده از شهاب حسینی، پژمان جمشیدی، محمدرضا گلزار و شوخی‌های بی‌مزه حامد آهنگی راهی به جایی ببرند. در این میان "زخم کاری" محمدحسین مهدویان هم به میدان آمده و البته در هر قسمتِ آن اتفاقاتی می‌افتد که بیننده را جذب کند اما چه نیازی است که مثلِ سناریوی "می‌خواهم زنده بمانم" با ادعای متوقف کردن یا جلوگیری از پخش این سریال، توجه مخاطب جلب شود!! آیا دوباره قرار است برای یک روز یا چند روز جلوی یک قسمت از این سریال هم گرفته شود تا مخاطبانش بیشتر شوند؟
سریال‌هایی که با آرایش‌های غلیظ، تبرج و تجمل، حیازدایی، سبک زندگی مدرن و رد شدن از خطوط قرمز اخلاقی، دنبال از بین بردن همه مفاهیم و ارزش‌های خانوادگی‌اند. در حالی‌که مخاطبِ امروز هوشمندانه به مدیوم‌ها نگاه می‌کند؛ دست بازتری نسبت به گذشته دارد و بیشتر به محتوا نمره می‌دهد و اسیرِ رنگ‌آمیزی‌هایی نمی‌شود که پیش از آن بارها شاهدش بوده است. بحثِ محتوای این سریال و سریال‌های دیگر را مطرح می‌کنند که مسئولیت آن فعلاً با سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و باید آن‌ها نسبت به فیلمنامه، طرح و در جریان ساخت، نظارت کیفی لازم را در دستور کارشان قرار می‌دادند؟
باید از مسئولین و دست‌اندرکاران وزارت ارشاد این سؤال را پرسید که چرا به این نوع سریال‌ها مجوز تولید و ساخت می‌دادند؟ البته در پیگیری‌هایی که از سازمان سینمایی شده، هیچ شکایتی در میان نبوده که اعلام کرده‌اند "شنیده شده که سازمان سینمایی از «ساترا» بابت محتوای «زخم کاری» شکایت کرده است." (مجموعه تلویزیونی «زخم کاری» به کارگردانی محمدحسین مهدویان این روزها در شبکه نمایش خانگی عرضه می‌شود و تا به حال 4 قسمت از آن توزیع شده است.این سریال که نقش اصلی آن با نام مالک را جواد عزتی ایفا می کند، برگرفته از رمانی با نام بیست زخم کاری به قلم محمود حسینی‌زاد است.)
پس از انتشار قسمت‌های نخست سریال، واکنش‌های بسیاری در رسانه‌ها نسبت به محتوای این سریال منتشر شد و منتقدین بسیاری نقش مالک را از جمله نقش‌های بی‌بدیلی دانستند که تا به حال جواد عزتی ایفا کرده است. البته این واکنش‌ها به مذاق نوید محمدزاده بازیگر سریال قورباغه خوش نیامد و پس از اظهارنظری که در این باره داشت، موجی از انتقادات روانه‌اش شد تا در نهایت حرفش را پس بگیرد. حالا این بار شنیده شده که سازمان سینمایی از سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر (ساترا) بابت محتوای سریال «زخم کاری» شکایت کرده و خواستار توقف پخش این سریال است.
ماجرا از چه قرار است؟ آیا چنین چیزی اتفاق افتاده است؟ به سراغِ سازمان سینمایی رفتیم و این موضوع را پیگیر شدیم. چرا که گفته می‌شد صحنه‌های مربوط به سیگار کشیدن مالک، نمایش استفاده از مواد مخدر و مشروبات الکی در بخش‌هایی از سریال از جمله موارد اعتراضی سازمان سینمایی است. اگر شکایت به این خاطر اتفاق افتاده، خودِ سازمان سینمایی و عوامل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید اتفاقاً پاسخ می‌دادند چرا به چنین محتوایی مجوز داده‌اند؟ در این پیگیری با موضوعی مواجه شدیم که هیچ شکایتی از سوی سازمان سینمایی اتفاق نیفتاده است. اتفاقاً موضوع دیگری مطرح می‌شود که این نوع خبرسازی‌ها و تبلیغات به ترفندی تبدیل شده که سریال را بیشتر ببینند و مورد توجه قرار بگیرند. یعنی این شایعه شکایت سازمان سینمایی به خاطر محتوای سریال "زخم کاری" یا توقف این کار، همه در زمره بازی رسانه‌ای است که این کار را هم مثلِ برخی کارهای دیگر در صدرِ توجهات قرار دهد.
حالا چه کسانی به دنبالِ این اتفاق‌اند؟ وقتی از مجموعه‌های دیگر پیگیری می‌کنیم اتفاقاً متوجه می‌شویم خیلی از صحنه‌های مربوط به سیگار کشیدن که در فضای مجازی نامش را سریال "بخوری شدن" گذاشته‌اند؛ به خاطر اینکه در بسیاری اتفاقات در روندِ داستان، می‌توانست باشد و یا آن‌قدر غلظت نداشته باشد؛ یکی از این اتفاقات حتماً استعمال مواد مخدر، مشروبات الکلی و سیگار کشیدن‌ها است. چرا که برخی از کارشناسان و جامعه‌شناسان اعتقاد دارند چرا در داستان‌پردازی تصویری آن‌قدر بی‌حوصله و تنبل شده‌ایم که افزایش کیفیت بصری را فقط مرهون پُک زدن به سیگار و رها کردن دودش جلوی دوربین می‌دانیم؟
به نظر می‌رسد مخاطب بازیچه این بازی‌های رسانه‌ای قرار می‌گیرد که بدونِ هیچ استنادی ادامه پیدا می‌کند. لازم است متن شکواییه مسئولین مربوط به سازمان سینمایی بابتِ محتوایِ "زخم‌کاری" منتشر شود؛ چرا که باید به جای توقف یک سریال و فیلمی، آن مدیر و ناظر مربوطه که مسئولیت دارد در هنگام بررسی طرح و فیلمنامه و تولید سریال یا فیلم، ایرادات را در زمانِ ساخت بگیرند و قدری چشم‌اندازها را بینند. نه اینکه روالی ایجاد شده سریال در نمایش‌خانگی و یا فیلم روی پرده می‌رود حالا می‌خواهند در مقابل سازندگانش بایستند؛ متوقف کنند یا مورد سانسور قرار دهند. حتماً پشتِ هرکدام از این کارها، عموماً بازیگرانی قرار دارند که می‌کوشند تا این‌گونه آثار بیش از پیش دیده شود. اتفاقاً مراجع ذیربط در نمایش‌خانگی چه وزارت ارشاد که پروانه تولید را صادر می‌کند و چه ساترا که اجازه پخش را می‌دهد باید جلویِ این سوء استفاده‌های تبلیغاتی و به نوعی بازی‌های رسانه‌ای را بگیرند.
لازم است در این دوران، سازندگان آثار خانگی بیشتر با کیفی‌سازی و محتوای پاک به شعورِ مخاطب احترام بگذارند و نه با هر ترفندی بخواهند اثرشان را به رخِ مخاطب بکشند. دست‌اندرکاران و مراجع ذیربط هم در صورت توقف کاری با استنادات لازم مخاطب و رسانه‌ها را در جریانِ موضوعات قرار دهند تا مخاطب در این هیاهوی رسانه و مدیوم‌های تبلیغاتی، اسیرِ ترفندهای جدیدی نشود که بیش از توجه به محتوا، با حاشیه می‌خواهند آثارشان در مدیوم‌های خانگی بیشتر دیده شود؛ چون اینجا پای پول‌های بسیاری در میان است که هرکسی را وسوسه می‌کند برای رسیدنِ افرادِ پشت پرده و منفعت‌طلبانِ این عرصه، برای فروشِ آثارشان دست به دامنِ توقف واهی بشوند!!
به نظر می‌رسد هرچه زودتر باید تکلیف نمایش‌خانگی روشن شود؛ وقتی پخش و توزیع به ساترا واگذار شده، بحث پروانه ساخت و تولید سریال هم در اختیار سازمان تنظیم و مقررات صوت و فراگیر سازمان صداوسیما قرار بگیرد تا کمتر شاهدِ چنین چالش‌هایی باشیم؛ سریال‌هایی که نه تنها مفهومی از انقلاب، زندگی ایرانی اسلامی و نه محتوای غنی را به مخاطب القاء نمی‌کنند. توجه به این نکته ضرورت دارد؛ در روزهای پایانی دولت تدبیر و امید به چه میزان سریال‌ها و فیلم‌هایی ساخته شده‌اند که برای مردم امیدوارکننده باشند یا برعکس سیاه و ناامیدکننده؟!
در حالی که کارگردانان و هنرمندان با استعداد و کاربلدی در جمهوری اسلامی داریم که می‌توانند اقتدار، امنیت، سبک زندگی، معرفت و اخلاق اسلامی را به تصویر بکشند؛ چون واقعاً امروز نمی‌توان در سینما و نمایش‌خانگی، یک خانواده در کنار هم فیلم تماشا کنند. مسئولین مربوطه باید در دولت جدید، طوری عمل کنند که به نوعی محتواهای پاک و مؤثر و لازمی فیلمنامه شوند و در قابِ تصویر و پرده نقره‌ای بنشینند تا سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگانِ امروز از هر راهی وارد نشوند که محصولات سطحی خودشان را به این مخاطبِ هوشمند و قابل احترام، به نوعی قالب کنند.
گروه عموپورنگ از تلویزیون می‌روند!/ گلایه‌هایی که با بدقولی‌های تلویزیون شروع شدامیریل ارجمند: ارزان‌سازی، عجله و خانه‌نشینی کاربلدها آفت سریال‌سازی تلویزیون شده است/ پدرم بزرگ است، احترامش را حفظ کنندهشدار به علاقه‌مندان بازیگری در تلویزیون/ اخاذی از دختران و پسران به اسم بازی در سریال تلویزیون!انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سازمان سینمایی ساترا تلویزیون شبکه نمایش خانگی سریال ۸ ۴۲ درصد ۳ ۴۶ درصد سازمان سینمایی ساترا تلویزیون شبکه نمایش خانگی سریال سازمان سینمایی بازی رسانه ای نمایش خانگی مدیوم ها زخم کاری سریال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۹۳۳۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نیاز به سرگرمی سالم برای مخاطب/ سعید ابوطالب «سناتور» را می‌سازد
نهمین قسمت از برنامه «کافه نقد» با اجرای مهران ده‌نمکی، به تحلیل محتوایی رئالیتی‌شو «پدرخوانده» پرداخت. سعید ابوطالب؛ کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده این رئالیتی‌شو، هادی مومنی؛ فعال رسانه‌ای و عباس گل؛ روزنامه‌نگار مهمانان این برنامه بودند.
ابوطالب در ابتدای این برنامه گفت: بازی‌های نقش منفی یا بازی‌های دورهمی به ویژه مافیا، قبل از اینکه وارد شبکه نمایش خانگی شوند، مردم آن‌ها را در خانه‌هایشان یا در دورهمی‌هایشان بازی می کردند. این مدل رئالیتی‌شو در ابتدا توسط یکی از پلتفرم‌ها به من پیشنهاد شد. من آن را دوست نداشتم زیرا آن را بلد نبودم و فکر نمی‌کردم بتواند چیزی به مخاطب عرضه کند.
وی اضافه کرد: ما نیازمند سرگرمی سالم برای مخاطب هستیم اما آن سرگرمی حتما باید حاوی پیام باشد. درباره این بازی تحقیق کردیم و متوجه شدیم که می‌توانیم آن را هنجاری و خانوادگی کنیم. البته هنجاری از این جهت که ادبیاتی برای بازی ایجاد کنیم. من چند مدل از این بازی را تحت عناوین «شب‌های مافیا»، «ارتش سری»، «ضد» و «پدرخوانده» ساختم؛ به‌علاوه برنامه‌ای به نام «سناتور» را طراحی کردیم که دو ماه دیگر آماده تصویربرداری خواهد بود.
در ادامه، عباس گل گفت: باید کار را در دو بعد فرم و محتوا بررسی کرد. در بحث فرم، مخاطب کار را پس نمی‌زند و یک کار استاندارد و خوش‌ساخت می‌بیند اما در بخش محتوا باید تبعات آن را در نظر گرفت. مثلا از یک مدل محتوا همزمان چند کار پخش می‌شود و این اتفاق مخاطب را اشباع می‌کند. مساله دیگر این است که فضا بیش از حد لاکچری است درصورتی که نیازی نبود.
تهیه‌کننده و کارگردان «شب‌های مافیا» راجع به انتخاب مخاطب برای دیدن محتواها در تلویزیون و سکوها گفت: برنامه‌ها در صداوسیما به این شکل است که مخاطب تلویزیون را روشن می کند، برنامه یا سریال مورد علاقه‌اش را تماشا می‌کند و بعد آن را خاموش می‌کند. اما در نمایش خانگی مخاطب باید اشتراک بخرد زیرا بخش خصوصی است. مخاطب در یک فضای آزاد حق انتخاب دارد. این جریان آزاد برنامه‌سازی است و به جای تنظیم‌گری باید تشویق کرد.
هادی مومنی نیز در ادامه این مباحث افزود: درباره آثاری از این دست یک نوع نقد رایج در فضای عمومی وجود دارد. حتما به گوشتان خورده که مافیا به‌عنوان یک پیام و اثر در دلش ترویج دروغ و فریب‌کاری دارد.
«مافیا» یک بازی روانشناسانه است
ابوطالب درپاسخ به این نوع نقدها توضیح داد: بله این اولین نقد محتوایی بود که به این بازی وارد شد. این بازی، یک بازی روانشناسانه بوده است. کاربردهای روانشناسانه دارد. در این بازی آدم‌بدها یک‌سوم آدم‌خوب‌ها هستند. آنهایی که دروغ می‌گویند آدم‌بدها و آنهایی که راست می‌گویند آدم‌خوب‌ها هستند. درواقع ما دروغ نمی‌گوییم بلکه سعی می‌کنیم دروغ را از راست تشخیص دهیم.
وی ادامه داد: ما انتظار داریم که یک جهان انتزاعی مانند کشتی دزدان دریایی یا انبار قاچاق مافیای سیسیل بسازیم زیرا می‌خواهیم همزات‌پنداری صورت نگیرد. بازیگران جلوی دوربین نقش‌شان را بازی و پشت صحنه با همدیگر روبوسی می‌کنند. نمی‌خواهیم بازیگران لباس ایرانی-اسلامی داشته باشند
تهیه‌کننده «پدرخوانده» افزود: ایراد می‌گیرند که چرا لباس ایرانی-اسلامی ندارند، ما نمی‌خواهیم داشته باشند. حتی روی اسم کاراکترها نیز اسامی سینمایی گذاشته‌ایم. از طرف دیگر این تغییر برای مخاطب، جذاب است. ما رئالیتی‌شو هستیم زیرا متن نداریم. محتوا و خط فکری داریم. می‌دانیم کجا می‌رویم. البته تعدادی از پلتفرم‌ها هم از این برنامه می‌سازند اما به بازیگر متن می‌دهند تا وایرال شود. در صورتی که متن‌نویسی با ذات رئالیتی‌شو مغایرت دارد.
آثاری مانند «پدرخوانده» به مخاطب وفادار بوده است
مومنی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با بیان اینکه وقتی به تاریخ سینما برمی‌گردیم گویی دوگانه‌ای بین آثاری که وفادار به واقعیت بوده‌اند و آثاری که جهان تخیلی را بازتاب می‌دهند، وجود داشته است، سپس خاطرنشان کرد: در سینمای امروز ایران با دو نوع اثر روبه‌رو هستیم. یکی آثاری که توسط نهادها ساخته می شوند و عموما بودجه‌های کلان دارند اما نتواسته‌اند مخاطبان زیادی را جذب کنند. طیف دیگر آثار طنز هستند. در واقع ما دو جریان اصلی در سینما داریم. سینمای محتواگرا و سینمای طنز. خارج از این جریان دیگری نمی‌بینیم.
وی ادامه داد: نگاه برخی منتقدان این است که آثار طنز با تمام ضعف‌هایی که دارند، به روح هنر نزدیک هستند؛ زیرا در آنجا مساله سرگرمی و مخاطب اهمیت دارد. ما این اتفاق را در نمایش خانگی می‌بینیم. در واقع نمایش خانگی معطوف به مخاطب است. به نظر من آثاری مانند «پدرخوانده» به مخاطب وفادار بوده‌اند زیرا مخاطب منفعل نیست. در واقع ما با فعلیت مخاطب روبه‌رو هستیم یعنی اثر طوری ساخته می‌شود که مخاطب به‌عنوان بخشی از اثر وارد آن شود تا خودش جهان معنا و تداعی‌ها را بسازد.
ابوطالب سپس درباره رده سنی این برنامه مطرح کرد: ما درخصوص رده سنی مقاومتی نداریم. هرچند تاکنون تذکری از این بابت به ما داده نشده است. زمانی که ما تصمیم می‌گیریم فصل جدید برنامه را بسازیم به نظرات مخاطبان مبنی بر اینکه کدام بخش‌ها را دوست داشته و کدام بخش‌ها را نداشته‌اند، توجه می‌کنیم. زمانی که مخاطب احساس کند ما به نظر او اهمیت می‌دهیم، با ما همراه می‌شود همچنین اینکه سینما هم به برنامه‌های محتواگرا و هم به برنامه‌های سرگرم‌کننده احتیاج دارد.
برنامه «کافه نقد» با اجرای مهران ده‌نمکی و با هدف نقد و تحلیل سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، پنجشنبه‌ها ساعت ۱۸:۳۰ از رادیو نمایش پخش می‌شود.
منبع: خبرگزاری ایرنا
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد